ในการแสดงนิทรรศการนานาชาติ (Exposition Universelle) ประจำปีค.ศ. 1878 นั้นได้มีการก่อสร้างอาคารขนาดใหญ่บนเนินเขาชาโย (Colline de Chaillot) โดยใช้ชื่อเดียวกันว่าปาแลดูว์ทรอกาเดโร ซึ่งใช้เป็นสถานที่รองรับการจัดประชุมสำหรับองค์กรนานาชาติต่าง ๆ ในระหว่างงานนิทรรศการ โดยได้สร้างเป็นแบบโรงละครขนาดใหญ่ ประกอบด้วยอาคารขนาดทั้งสองข้าง และหอสูงจำนวนสองแห่ง สร้างในสถาปัตยกรรมผสมผสานแบบตะวันออก (แบบแขกมัวร์) กับสถาปัตยกรรมแบบสำคัญในอดีต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สถาปัตยกรรมไบแซนไทน์ ซึ่งเป็นผลงานการออกแบบของกาบรีแยล ดาวียู (Gabriel Davioud) ภายในโรงละครนั้นเป็นที่ตั้งของออแกนขนาดใหญ่ผลงานของอาริสตีด กาวาเย-กอล (Aristide Cavaillé-Coll) ซึ่งถือเป็นออร์แกนขนาดใหญ่ชุดแรกในประเทศฝรั่งเศสที่ได้ติดตั้งในโรงละคร (ต่อมาออแกนชุดนี้ได้ถูกย้ายมาไว้ที่โรงละครมอริส ราแวล (Auditorium Maurice Ravel) ที่เมืองลียง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1977 ตราบจนปัจจุบัน) ตัวอาคารในสมัยนั้นไม่ค่อยได้รับความนิยมอันมีสาเหตุมาจากค่าก่อสร้างที่เกินจากงบประมาณ ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของความล่าช้าในการก่อสร้าง

ภายใต้อาคารนั้นเป็นที่ว่างซึ่งเคยเป็นเหมืองหินในอดีต เคยเป็นที่ตั้งของสวนน้ำ (Aquarium) ซึ่งใช้แสดงพันธุ์ปลาต่าง ๆ จากแม่น้ำในประเทศฝรั่งเศส ซึ่งได้ปิดปรับปรุงครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1937 และอีกครั้งหนึ่งในปี ค.ศ. 1985 จนถึงปี ค.ศ. 2006 ที่ว่างระหว่างตัวอาคารกับแม่น้ำแซนนั้น จัดเป็นสวนสาธารณะ และน้ำพุเรียงรายเป็นแถวสวยงาม ผลงานการออกแบบของฌ็อง-ชาร์ล อาลฟ็อง (Jean-Charles Alphand) ซึ่งยังเห็นได้ดีอยู่ ณ ปัจจุบัน

ในบริเวณสวนนั้น ยังมีรูปปั้นรูปสัตว์ขนาดใหญ่จำนวนสองรูป เป็นรูปช้าง และรูปแรด ซึ่งถูกย้ายมาเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ออร์แซในระหว่างช่วงการรื้อถอนอาคารหลังเดิม และต่อมาได้ย้ายมาตั้งอยู่บริเวณทางเข้าหลักของพิพิธภัณฑ์ออร์แซตั้งแต่ปี ค.ศ. 1986 เป็นต้นมา